TEZY KONFERENCYJNE

Państwo polskie od 1953 roku aktywnie uczestniczy w misjach i operacjach pokojowych pod auspicjami ONZ w kształtowaniu bezpieczeństwa międzynarodowego. Główny ciężar odpowiedzialności dotyczący realizacji zadań w misjach i operacjach pokojowych spoczywa na personelu wojskowym. Zdobyte indywidualne doświadczenie żołnierzy z uczestnictwa w misjach i operacjach pokojowych wpływało na charakter szkolenia i wyposażenia Wojska Polskiego. Jednocześnie udział w misjach i operacjach pokojowych powodował wzrost prestiżu i wiarygodności państwa na arenie międzynarodowej. Stąd w trakcie obrad konferencyjnych zasadne jest poszukiwanie odpowiedzi na niektóre z istotnych problemów naukowych:

• jaki wpływ na kształtowanie bezpieczeństwa międzynarodowego wywierał udział Polskich Kontyngentów Wojskowych (PKW) w operacjach pokojowych?
• w jakim zakresie udział żołnierzy Wojska Polskiego w operacjach pokojowych wpłynął na rozwój Sił Zbrojnych RP?
• jaki wpływ na system szkolenia i przygotowania żołnierzy do PKW miały doświadczenia z udziału polskich żołnierzy w misjach pokojowych ONZ?

Rozwiązanie powyższych problemów pozwoli na sformułowanie wniosków, które w zasadniczy sposób przyczynią się do szerszego spojrzenia na problematykę przygotowania operacji i misji pokojowych z udziałem Polskiego Kontyngentu Wojskowego, a także wskaże możliwe kierunki dalszego prowadzenia badań w tym obszarze.

OBSZARY TEMATYCZNE KONFERENCJI

1)    Znaczenie misji i operacji pokojowych ONZ w kształtowaniu bezpieczeństwa międzynarodowego w aspekcie:

• roli Polski w Radzie Bezpieczeństwa ONZ – wyzwania i możliwości,
• zmian w podejściu do prowadzenia misji i operacji pokojowych ONZ,
• ochrony ludności cywilnej w obszarze operacji pokojowych,
• sytuacji dzieci przebywających w rejonie prowadzenia działań,
• uwarunkowań prawnych prowadzenia misji pokojowych ONZ,
• roli obserwatorów wojskowych w misjach pokojowych ONZ.

2)    Wpływ doświadczeń z misji i operacji pokojowych ONZ na rozwój Wojska Polskiego w aspekcie:

• charakteru uczestnictwa PKW w misjach i operacjach pokojowych,
• kształtowania sylwetki żołnierza i dowódcy realizującego zadania w wielonarodowych strukturach,
• systemu szkolenia i przygotowania PKW do udziału w operacjach pokojowych,
• zmian w organizowaniu i realizowaniu zadań współpracy cywilno-wojskowej,
• wzrostu znaczenia świadomości kulturowej i jej wpływu na społeczny odbiór operacji,
• zmian w dowodzeniu,
• przygotowania rodzajów wojsk do realizacji zadań w ramach operacji pokojowych,
• roli i znaczenia stowarzyszeń kombatanckich w kształtowaniu morale i etosu żołnierza.